تصرفاتی که امام زمان (ع) انجام میدهد و اجتماعاتی را که به هم میزند و یا گروههای متفرقی را که متحد میسازد، همه را در حالی انجام میدهد که از مردم مستور و پنهان است و حتی شخص قیافه شناس یا به تعبیر دیگر جاسوسها نیز او را نمی یابند هر چند به دنبال او باشند. یک کنگره مثلا تشکیل میشود و میلیاردها دلار خرج و برنامه ریزی میشود و بسیاری از کشورها یا گروهها جمع میشوند و میخواهند با اسلام مبارزه کنند ولی ناگهان همه برنامه ها به هم میریزد. حالا این که چطور برنامه ها در هم ریخت معلوم نمی شود و کسی نمی فهمد. پس حضرت چه بسا که کارهایی انجام دهد بدون این که شناخته شود.
"فی سترة عن الناس": تصرفات امام زمان (ع) در حالی صورت میپذیرد که آن حضرت از چشم مردم غایب و پنهان است؛ "لایبصر القائف أثره": فرد قیافه شناس هم اثری از او نمی یابد "و لو تابع نظره": هر چند در پی او نظر افکند و به دنبال او باشد.