پرسشی درباره اثر وجودی امام غایب (عج)
نکته دیگر این که سؤال میشود وجود امام غایب چه اثر دارد و به چه درد میخورد.
در پاسخ باید گفت که اولا: وجود امام - همان طور که مرحوم خواجه نصیر طوسی هم میفرماید - لطف است؛ چرا که آن حضرت واسطه فیوض الهی است؛ "وجوده لطف و تصرفه لطف آخر و عدمه منا"شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 9، ص 128. "وجود امام زمان (ع) لطف است و تصرفش لطف دیگری است و عدم حضورش از ناحیه ما میباشد."
ثانیا: امام زمان در دوران غیبت تصرفات تکوینی دارد که امام علی (ع) برخی از آنها را در ادامه خطبه ذکر میفرماید.
البته این که مسلمانان احتیاج به دریافت احکام و پرسیدن مسائل شرعی خود دارند، چیزی است که متأسفانه در زمان غیبت نمی توان به طور مستقیم آن را از حضرت سؤال نمود. این وظیفه در زمان غیبت به فقها و دانشمندان و بزرگان دین واگذار شده است.
پاره ای از تصرفات امام (عج) در دوره غیبت
به طور کلی و صرف نظر از برخی استثناها و افراد نادری که خدمت آن حضرت میرسند، محرومیت مردم از ارتباط با آن حضرت در زمان غیبت، حقیقتی است که نمی توان آن را انکار کرد؛ و باعث این مسأله هم عدم آمادگی ما و شرایط مختلف است؛ ولی وجود خود امام حتی در پرده غیبت لطف است و تصرفات تکوینی آن حضرت نیز لطف دیگری است که حضرت علی (ع) درباره این تصرفات میفرماید:
.jpg)
