آیت‌الله منتظری

"فکم من مستعجل بما ان أدرکه ود أنه لم یدرکه"

( پس بسا شتاب کننده به چیزی که چون آن را دریافت دوست دارد که آن را درنیافته بود.)

انسان که در انتظار چیزی است باید خود را مهیا و آماده آن نماید؛ در غیر این صورت همان چیزی را که انتظار می‎کشیده و به نفع خود می‎دانسته است به ضررش تمام خواهد شد. به عنوان مثال ما در انتظار ظهور حضرت حجت (عج) می‎باشیم و از خدا می‎خواهیم که: خدایا ! امام زمان (عج) ما را برسان. در صورتی که وقتی ما خود را برای ظهور و پذیرش حضرت حجت (عج) آماده نکرده باشیم، ظهور امام زمان (ع) به نفع ما نخواهد بود و ممکن است آن حضرت را یاری نکنیم و یا حتی در مقابل ایشان قرار گیریم. "فکم من مستعجل بما ان أدرکه": پس چه بسا کسی که عجله می‎کند به چیزی که اگر در کش کند "ود أنه لم یدرکه": دوست می‎دارد که ای کاش آن را درک نکرده بود.

"و ما أقرب الیوم من تباشیر غد"

( و چقدر امروز نسبت به بشارتهای فردا نزدیک است.)

"تباشیر" جمع "تبشیر" به معنای بشارت است. اوایل روز یا اذان صبح را که پس از آن هوا روشن می‎شود، به اعتبار این که به آمدن خورشید و آمدن روز بشارت می‎دهد "تباشیر" می‎گویند.

حضرت در اینجا به صورت کنایه می‎فرماید: امروز تا چه اندازه به آغاز روز دیگر نزدیک است. برای این که یک شب بیشتر بین آنها فاصله نیست. پس در حقیقت حوادث آینده که در انتظارش هستید نزدیک است و به زودی تحقق خواهد یافت. "و ما أقرب الیوم من تباشیر غد": و چقدر نزدیک است امروز از بشارتهای فردا، یعنی از اوایل فردا.