آیت‌الله منتظری

جمله قبلی را که خواندیم در مورد گروهی بود که انسانهای چندان معتدلی نبودند و به راست و چپ می‎زدند. به نظر می‎رسد نوع ما و جامعه ما نیز به همین صورت است. به این ترتیب که گاهی نسبت به برخی از دوستان دشمن می‎شویم و در دشمنی خود زیاده روی می‎کنیم و در مقابل نسبت به دشمنان خود ارفاق می‎نماییم. این شیوه و روش درست نیست.

به عنوان نمونه شما شیعیان و سنی های دو کشور هند و پاکستان را مشاهده کنید. شیعیان این دو کشور به اندازه ای زیاده روی می‎کنند که اگر ذوالجناح در نمایشنامه های عزاداری (تعزیه ها) روزی بمیرد او را تشییع جنازه کرده و دفن می‎کنند. سنی های آنان هم خیلی تندروی دارند تا حدی که شیعیان را کافر می‎دانند. هر دوی اینها تندروی است.

در هر صورت جمله قبل درباره این تندرویها بود و عبارت فعلی در این باره است که می‎فرماید: "فلاتستعجلوا ما هو کائن مرصد": عجله و شتاب نکنید نسبت به چیزی که شدنی است و انتظار تحقق آن می‎رود. اگر خبرهایی از آینده داده شد و مثلا گفته شد که فتنه هایی در راه است و سفیانی و دجال می‎آیند و حضرت ولی عصر (عج) ظهور می‎کنند، شما عجله نکنید که پس چرا نیامدند و یا چرا اوضاع خوب نشد. باید بدانید آنچه مورد انتظار شماست به موقع خواهد آمد.

انتظار حوادث آینده

"و لاتستبطئوا ما یجئ به الغد"

( و دیر نشمارید آنچه را که فردا خواهد آورد.)

ما انسانها معمولا کم حوصله هستیم و آنچه قرار است پس از این بیاید سراغ آن را می‎گیریم.

"و لاتستبطئوا": و کند نشمارید "ما یجئ به الغد": چیزی را که فردا خواهد آورد.