"کونا للظالم خصما و للمظلوم عونا": "ستمگر را دشمن، و ستمدیده را یار و مددکار باشید."
در اصول کافی هم بابی وجود دارد به نام "باب الاشارة و النص علی الحسن بن علی (ع)". در این باب همین مضمون خطبه 149 نهج البلاغه، البته به طور مفصل تر، نقل شده است. هر کس تفصیل آن را بخواهد باید به اصول کافی مراجعه کند.ر.ک : شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 9، ص 111. ما در اینجا مطالب را از روی نهج البلاغه میخوانیم.
مرگ، فراروی فراریان از مرگ
"أیها الناس ! کل امری لاق ما یفر منه فی فراره"
( ای مردم ! هر فردی از آنچه میگریزد در حال گریختن با آن ملاقات کننده است.)
چنان که در عنوان خطبه نیز ذکر شده، حضرت این خطبه یا وصیت را پیش از وفات و شهادت خود فرموده اند. همان طور که میدانید حضرت در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان ضربت خوردند و در شب بیست و یکم از دنیا رفتند. بنابراین دو روز فرصت برای آخرین سفارشات و وصیت ها بوده است. البته احتمال دارد به لحاظ این که حضرت میخواسته عده بیشتری وصیت او را بفهمند، چند بار آن را تکرار فرموده باشند. به همین جهت بعضی الفاظ آن تفاوت پیدا کرده و قهرا در چند جا نقل شده است.
در هر صورت حضرت میفرماید: "کل امری لاق ما یفر منه فی فراره": هر فردی ملاقات میکند آن مرگی را که از آن فرار میکند. هر کس از مرگ فرار میکند ولی خواهی نخواهی آن را ملاقات خواهد نمود. عبارت: "فی فراره" متعلق به "لاق" میباشد. یعنی در حالی که از مرگ فرار میکنید، در همان حال او را ملاقات خواهید