صفحه ۴۳۴

برای شما مشکل است، بنابراین یک روز محمد بن طلحه نماز بخواند و روز دیگر عبدالله بن زبیر.نهج البلاغه، خطبه 3 (معروف به شقشقیه) . به این ترتیب عایشه امامت جماعت را در بین پسران طلحه و زبیر تقسیم کرد.

نقش مخرب عبدالله بن زبیر

باید توجه داشت که اساسا عبدالله بن زبیر نقش تعیین کننده ای در کژروی زبیر داشت. زبیر از ابتدا چندان تمایلی به جنگ نداشت و در پایان هم پشیمان شد و سخت اظهار تردید در جنگ با علی (ع) نمود، ولی پسرش عبدالله به او طعنه زد و گفت: تو از شمشیر پسر ابوطالب ترسیده ای ! زبیر به او گفت: خدا تو را خوار و ذلیل گرداند، تو چقدر شوم و بد یمن هستی ! سرانجام زبیر از میان دو لشکر کناره گرفت که در دل صحرا به دست عمیر بن جرموز کشته شد.

عبدالله بن زبیر خیلی شیطنت می‎کرد و حتی ادعا داشت که در یوم الدار وقتی که عثمان محصور بود به او گفته است که پس از من خلیفه مسلمانان تو هستی ! جالب است که مردم عثمان را قبول نداشتند و او را محاصره کرده و در خانه اش محبوس ساخته بودند، آن وقت خلیفه پس از خود را تعیین می‎کند و زبیر پس از عثمان باور می‎کند که خلیفه است !

دعوا و اختلاف طلحه و زبیر تا جایی ادامه یافت که پیروان آنان نمی دانستند به کدام یک از آنان رئیس و خلیفه بگویند. عایشه برای رفع این اختلاف گفت: "سلموا علیهما امارة المسلمین": "خلافت مسلمانان را نسبت به هر دو سلام دهید." به تعبیر دیگر به هر دو بگویید: "السلام علیک یا امیرالمؤمنین" !نهج البلاغه، خطبه 173.

ناوبری کتاب