آیت‌الله منتظری

مقدمه ای بر خطبه

توجه دارید که پس از کشته شدن عثمان، با این که خلافت از ابتدا حق امیرالمؤمنین (ع) بود و پیامبراکرم (ص) ایشان را به جانشینی خود معین فرموده بودند، ولی با این همه وقتی به ایشان پیشنهاد بیعت دادند، ابتدا نپذیرفت تا بالاخره مردم فشار زیادی آوردند و حضرت بیعت و خلافت را پذیرفت. طلحه و زبیر هم از کسانی بودند که با امیرالمؤمنین (ع) بیعت کردند، ولی متأسفانه از همان ابتدا خواب حکومت کوفه و بصره را می‎دیدند و پیش خود می‎گفتند که حضرت علی (ع) بهتر از ما چه کسی را برای حکومت این دو شهر سراغ دارد. وضع مالی هر دو هم به برکت زد و بندهایی که با عثمان داشتند خوب بود؛ مخصوصا طلحه در آن وقت به حساب زمان ما میلیاردر بود.همان، حدیث 19.

حکومت چیزی است که بسیاری از افراد حاضرند به خاطر آن فشارها و مشقت هایی را تحمل کنند، و اگر نتوانستند حکومت را به دست آورند حتی ممکن است مانند طلحه و زبیر علیه امیرالمؤمنین (ع) اقدام به جنگ نمایند و بیعت خود را نقض کنند.

طلحه و زبیر عایشه را نیز علیه حضرت علی (ع) تحریک کرده و با خود هماهنگ ساختند؛ با این که پیامبراکرم (ص) خبرداده بود که یکی از زنان او با حق مخالفت می‎کند و در جایی به نام "حوئب" سگ های آنجا در برابرش پارس می‎کنند. از جمله حوادث عجیب روزگار این است که عایشه این روایت پیامبراکرم (ص) را در ذهن خود داشت و