به هر حال حضرت رضا(ع) مطابق این روایت، کمال دین را در ولایت اهل بیت و برائت و دوری از دشمنان آنان ذکر میفرماید و به آیه شریفه قرآن استشهاد میکند که میفرماید: ایمان به خدا و آخرت، با دوستی دشمنان خدا و پیامبر سازش ندارد؛ گرچه آن دشمن خدا و پیامبر، پدر یا پسر یا برادر و یا خویشاوند انسان باشد.
البته تبری با رعایت حق پدری و خویشاوندی منافات ندارد. برای این که "تولی" یعنی زیر بار رفتن و "تبری" یعنی زیر بار نرفتن. در نتیجه انسان باید حق پدری و خویشاوندی را رعایت کند و در عین حال اگر آنان دشمن خدا هستند زیر بار آنان نرود و از آنان اطاعت نکند.
شایستگی های ویژه ائمه اطهار: برای راهنمایی
"فالتمسوا ذلک من عند أهله، فانهم عیش العلم و موت الجهل"
( پس راه راست و اخذ پیمان را از نزد اهل آن درخواست نمایید، پس به راستی آنان حیات دانش و مرگ نادانی هستند.)
به قرینه این که در جملات قبل، سخن از رشد و هدایت بود این "ذلک" به آن برمی گردد؛ "فالتمسوا ذلک من عند أهله" یعنی: شما رشد و هدایت و عمل به پیمان را از اهل آن درخواست نمایید؛ که اهل آن، اهل بیت و ائمه اطهار(ع) و در رأس آنان حضرت علی (ع) میباشند. به همین لحاظ جمله: "فانهم عیش العلم" و جملات بعد از آن راجع به ائمه اطهار(ع) میباشد، که در خطبه 239 نهج البلاغه هم همین مضمون با اندکی تفاوت در کلمات تکرار شده است.
در هر صورت در اینجا میفرماید: "فانهم عیش العلم": آنها مایه حیات و زندگی دانش هستند. به این معنا که حیات و زندگی دانش به وسیله آنان تحقق مییابد؛ "و موت الجهل": و مرگ جهل و نادانی در اثر وجود آنان میباشد.
.jpg)
