ادامه بحث از آثار امور پیشگویی شده
امام (ع) ویژگی های روزگار پس از خود را تشریح میفرمودند. حالا این روزگار را میتوان بر آخرالزمان تطبیق داد، و شاید هم مقصود حضرت دوران حکومت بنی امیه و بنی عباس باشد. چند مورد از این ویژگی ها و آثار آن را در جلسه قبل توضیح دادیم، حالا ادامه بحث را میخوانیم:
حضور ظاهری قرآن و اهل قرآن در میان مردم
"فالکتاب و أهله فی ذلک الزمان فی الناس و لیسا فیهم، و معهم و لیسا معهم"
( پس کتاب قرآن و اهل آن در آن زمان در بین مردم هستند و در بین آنان نیستند، و با آنها هستند و با آنها نیستند.)
در آخرالزمان قرآن و اهل آن به ظاهر در میان مردم هستند. به این معنا که دانشمندانی وجود دارند که اهل قرآن میباشند و در میان همین مردم هم زندگی میکنند ولی واقعا در بین مردم نیستند؛ برای این که مردم به قرآن و اهل آن توجهی ندارند و از آنان پیروی نمی نمایند.
در روضه کافی عبارت: "و لیسوا معهم" آمده است. همچنین بعضی نسخه های نهج البلاغه "و لیسا معهم" دارد که در حقیقت قرآن را یکی و اهل آن را نیز یکی حساب کرده و ضمیر را تثنیه آورده است. و اگر عبارت چنان که گفتیم "و لیسوا معهم" باشد اهل قرآن را جمع به حساب آورده است. در هر صورت از این جهت مشکلی نیست و هر دو عبارت صحیح میباشند؛ و البته در برخی نهج البلاغه ها این عبارت حذف شده است، که صحیح نیست.