"خطبه 147 - قسمت اول"
و من خطبة له علیه السلام:
"فبعث الله محمدا(ص) بالحق لیخرج عباده من عبادة الاوثان الی عبادته، و من طاعة الشیطان الی طاعته، بقرآن قد بینه و أحکمه لیعلم العباد ربهم اذ جهلوه، و لیقروا به بعد اذ جحدوه، و لیثبتوه بعد اذ أنکروه. فتجلی لهم سبحانه فی کتابه من غیر أن یکونوا رأوه، بما أراهم من قدرته و خوفهم من سطوته. و کیف محق من محق بالمثلات، و احتصد من احتصد بالنقمات.
و انه سیاتی علیکم من بعدی زمان لیس فیه شئ أخفی من الحق، و لا أظهر من الباطل، و لا أکثر من الکذب علی الله و رسوله. و لیس عند أهل ذلک الزمان سلعة أبور من الکتاب اذا تلی حق تلاوته، و لا أنفق منه اذا حرف عن مواضعه. و لا فی البلاد شئ أنکر من المعروف و لا أعرف من المنکر. فقد نبذ الکتاب حملته و تناساه حفظته. فالکتاب یومئذ و أهله طریدان منفیان، و صاحبان مصطحبان فی طریق واحد لایؤویهما مؤو."
مقدمه ای کوتاه درباره خطبه
پیش از شروع به شرح این خطبه، به عنوان مقدمه باید عرض کنم که این خطبه در روضه کافی - که جلد هشتم کتاب کافی میشودشرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 9، ص 97. - مفصل تر از آنچه در نهج البلاغه