صفحه ۳۹

کشورهای اسلامی را در نوردید و از ترکستان گرفته تا ایران و شام و همه جا را اشغال کرد و قتل عامهای زیادی انجام داد، در بسیاری از شهرها زنان و کودکان را نیز به قتل رساند. در مورد نیشابور گفته اند چنان مردم را قتل عام کرد که در شهر کسی زنده نماند و همه کشته شدند و یا فرار کردند. در هر صورت پس از حمله چنگیزخان مدت زیادی کشورهای اسلامی در اختیار مغول بود.

ابن أبی الحدید داستان چنگیزخان مغول را به طور مفصل نقل می‎کند و می‎گوید که این حادثه در زمان ما اتفاق افتاده است.شرح نهج البلاغه، ج 8، ص 126 تا 214. البته بعضی از شرح کنندگان نهج البلاغه نوشته اند: جنگ هایی میان ترکان و اعراب و دیگر مسلمانان در روزگار عبدالله بن زبیر و همچنین قتیبة بن مسلم روی داده که مشهور است. ولی نهایت این کشتار و خونریزیها در حمله چنگیزخان و تاتارها به کشورهای اسلامی به وقوع پیوست.سوره لقمان (31)، آیه 34.

خلاصه حضرت در اینجا چگونگی حمله ترک ها یا تاتارها که همان تهاجم چنگیزخان مغول باشد را بیان می‎کنند.

توصیف امام (ع) از سپاه مغول و پیشگویی حمله آنان

"کأنی أراهم قوما کأن وجوههم المجان المطرقة [ المطرقة ]"

( گویا من آنها را گروهی می‎بینم که چهره هاشان مانند سپرهای چکش خورده است.)

"مجن" و "مجنة" به معنای سپر، و جمع آن "مجان" است. البته در بعضی از نسخه ها به کسر میم (مجان ) آمده که غلط می‎باشد. اساسا ماده "جن" به معنای پوشش است و لغت هایی که از آن آمده همه به نوعی معنای اصلی خود را دربردارد. "جن" به لحاظ پوشیده بودن از چشم ها به این اسم خوانده می‎شود، و "جنین" هم به اعتبار

ناوبری کتاب