کشورهای اسلامی را در نوردید و از ترکستان گرفته تا ایران و شام و همه جا را اشغال کرد و قتل عامهای زیادی انجام داد، در بسیاری از شهرها زنان و کودکان را نیز به قتل رساند. در مورد نیشابور گفته اند چنان مردم را قتل عام کرد که در شهر کسی زنده نماند و همه کشته شدند و یا فرار کردند. در هر صورت پس از حمله چنگیزخان مدت زیادی کشورهای اسلامی در اختیار مغول بود.
ابن أبی الحدید داستان چنگیزخان مغول را به طور مفصل نقل میکند و میگوید که این حادثه در زمان ما اتفاق افتاده است.شرح نهج البلاغه، ج 8، ص 126 تا 214. البته بعضی از شرح کنندگان نهج البلاغه نوشته اند: جنگ هایی میان ترکان و اعراب و دیگر مسلمانان در روزگار عبدالله بن زبیر و همچنین قتیبة بن مسلم روی داده که مشهور است. ولی نهایت این کشتار و خونریزیها در حمله چنگیزخان و تاتارها به کشورهای اسلامی به وقوع پیوست.سوره لقمان (31)، آیه 34.
خلاصه حضرت در اینجا چگونگی حمله ترک ها یا تاتارها که همان تهاجم چنگیزخان مغول باشد را بیان میکنند.
توصیف امام (ع) از سپاه مغول و پیشگویی حمله آنان
"کأنی أراهم قوما کأن وجوههم المجان المطرقة [ المطرقة ]"
( گویا من آنها را گروهی میبینم که چهره هاشان مانند سپرهای چکش خورده است.)
"مجن" و "مجنة" به معنای سپر، و جمع آن "مجان" است. البته در بعضی از نسخه ها به کسر میم (مجان ) آمده که غلط میباشد. اساسا ماده "جن" به معنای پوشش است و لغت هایی که از آن آمده همه به نوعی معنای اصلی خود را دربردارد. "جن" به لحاظ پوشیده بودن از چشم ها به این اسم خوانده میشود، و "جنین" هم به اعتبار
.jpg)
