آیت‌الله منتظری

از طرف دیگر عثمان گفت که چون مسأله بسیار مهم است و ایرانی ها می‎خواهند با اصل اسلام مبارزه کنند، باید ما از تمام نیروهای خود کمک بخواهیم و همه را برای جنگ با ایرانی ها آماده سازیم. بنابراین باید از نیروهای خود در شام، یمن، بصره، مکه و مدینه بخواهیم که برای جنگ با ایرانی ها از شهرهای خود حرکت کنند.

پیشنهاد عثمان این بود که ما باید شامات و یمن را رها کنیم و بگوییم که همه در شهر مکه و مدینه گرد آیند و بعد با حضور یافتن خود خلیفه در صحنه جنگ، حساب ایرانی ها را برسیم و سرنوشت جنگ را یکسره کنیم.ر.ک : تاریخ الطبری، ج 3، ص 116 و بعد آن.

تحلیل و پیشنهاد امام علی (ع)

در مقابل این پیشنهادات، حضرت علی (ع) فرمود: پیشنهادات مطرح شده بسیار نابجاست. برای این که اگر نیروها را از شام فراخوانیم، نتیجه اش این می‎شود که رومی ها حمله کنند و به راحتی شام را که با زحمت به دست مسلمانان افتاده است از دست آنان خارج سازند. در مورد یمن هم وضع به همین صورت است، و در صورت خارج کردن نیروها یمن از دست می‎رود. و اگر مکه و مدینه هم از نیروهای نظامی کاملا خالی شود همان عرب های اطراف این دو شهر که احیانا از روی رغبت و علاقه مسلمان نشده اند از اسلام خارج و مراکز اسلام را اشغال خواهند نمود. در نتیجه به جای این که افکار و اندیشه ها بر جبهه جنگ با ایرانیان متمرکز شود، باید به فکر شام و یمن و مکه و مدینه هم بود که هر لحظه امکان دارد از دست مسلمانان خارج شود. پس باید نیروهای شام و یمن و اطراف در جای خود مستقر باشند و خلیفه هم در مرکز و جای خود بماند. بعد به خلیفه دلداری می‎دهد که جنابعالی به عنوان خلیفه