آیت‌الله منتظری

"خطبه 128 - قسمت دوم"

منه: و یؤمی بذلک الی وصف التتار [ الاتراک ]:

"کأنی أراهم قوما کأن وجوههم المجان المطرقة [ المطرقة ]، یلبسون السرق والدیباج، و یعتقبون الخیل العتاق. و یکون هناک استحرار قتل حتی یمشی المجروح علی المقتول، و یکون المفلت أقل من الماسور."

فقال له بعض أصحابه: لقد أعطیت یا أمیرالمؤمنین علم الغیب ! فضحک (ع)، و قال للرجل و کان کلبیا:

"یا أخا کلب ! لیس هو بعلم غیب، و انما هو تعلم من ذی علم. و انما علم الغیب علم الساعة ، و ما عدد الله سبحانه بقوله: (ان الله عنده علم الساعة ) الایة .ر.ک : شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 8، ص 126 تا 214؛ تاریخ طبری، ج 7، ص 543 تا 608 و ج 8، ص 2 تا 144؛ مروج الذهب، ج 4، ص 108 و 111. فیعلم سبحانه ما فی الارحام من ذکر أو أنثی، و قبیح أو جمیل، و سخی أو بخیل، و شقی أو سعید، و من یکون فی النار حطبا، أو فی الجنان للنبیین مرافقا. فهذا علم الغیب الذی لا یعلمه أحد الا الله؛ و ما سوی ذلک فعلم علمه الله نبیه (ص) فعلمنیه، و دعا لی بأن یعیه صدری، و تضطم علیه جوانحی."

حضرت علی (ع) در این خطبه چندین خبر غیبی را ذکر می‎فرمایند که نخستین آنها درباره صاحب زنج بود و در جلسه گذشته به آن پرداختیم، اکنون به دیگر مطالب و اخبار غیبی این خطبه می‎پردازیم.