یک سال یا یک ساعت از عمر خود را بگذرانید به همان اندازه به مرگ نزدیک شده و از عمرتان کم شده است.
4 - "و لاتجدد له زیادة فی أکله الا بنفاد ما قبلها من رزقه"
( و برای او افزایشی در طعمه ای پدید نمی آید مگر به زوال آنچه قبل از آن طعمه است از روزی اش.)
اگر قرار بود برای شما مثلا یک چلوکباب برسد و آن را بخورید، تا وقتی که نرسیده و آن را مصرف نکرده اید جزء روزی شما محسوب میشود و بالاخره ذخیره دارید؛ ولی وقتی که رسید و آن را مصرف کردید، به اندازه همان یک چلوکباب از روزی شما کم و نابود شده است و دیگر این چلوکباب جزء روزی شما نیست. حضرت میفرماید: تجدید نمی شود برای انسان یک زیاده ای در خوردنش مگر به تمام شدن همان مقدار از روزی اش.
5 - "و لا یحیی له أثر الا مات له أثر، و لا یتجدد له جدید الا بعد أن یخلق له جدید"
( و برای او اثری زنده نمی گردد مگر این که اثر دیگرش مرده، و برای او چیز تازه ای پدید نمی یابد مگر بعد از آن که تازه او کهنه میگردد.)
"و لا یحیی له أثر الا" یعنی: زنده نمی شود برای انسان اثری مگر این که "مات له أثر": اثر دیگری از او از بین میرود. شما در طول زندگی خود خانه ای بنا میکنید و یا کتابی را تألیف مینمایید و خوشحالید از این که چنین اثری به دست آورده اید، ولی در مقابل این خانه یا ثروت و یا کتابی که فراهم کرده و یا تألیف نموده اید جوانی و نشاط از دست رفته است. پس در برابر به دست آوردن چیزی، مانند آن یا با ارزشتر از آن را از دست داده اید.