انسانها هدف تیرهای مرگها
"أیها الناس انما أنتم فی هذه الدنیا غرض تنتضل فیه المنایا"
( ای مردم ! جز این نیست که شما در این دنیا آماجی هستید که مرگها در آن تیر میاندازند.)
"غرض" در اینجا به آماج و هدفی میگویند که به سوی آن تیراندازی میشود. "نضل" هم به معنای تیرزدن است، "تنتضل" یعنی: تیراندازی میکنند. "منایا" نیز جمع "منیة" به معنای مرگ است.
در بین مردم عرب مسابقات اسب دوانی و تیراندازی بسیار رایج بوده و در اسلام نیز این دو بخش از مسابقات مورد توجه قرار گرفته است. شاید علت توجه اسلام این باشد که به این وسیله مردم در اسب سواری و تیراندازی بیشتر وارد شوند و از اسلام و سرزمین خود دفاع نمایند. بنابراین اگر افراد در مسابقه اسب سواری و تیراندازی شرطبندی کنند از نظر اسلام اشکال ندارد. و ما بعید نمی دانیم اسب موضوعیت نداشته باشد؛ به این معنا که میپذیریم در صدر اسلام نسبت به مسابقه اسب دوانی تشویق صورت میگرفته و شرط بندی بر سر آن اشکال نداشته است، ولی اگر جمود نکنیم میتوان گفت که ملاک مسابقه اسب دوانی در مسابقه هواپیمای جنگی هم مثلا وجود دارد. در نتیجه ممکن است دو خلبان هواپیمای جنگی با هم مسابقه گذاشته و شرط بندی کنند. در تیراندازی هم مسابقه و شرط بندی جایز میباشد. بنابراین اگر چند نفر مسابقه بگذارند که تیر خود را به هدفی پرتاب کنند و تیر هر کس که به هدف اصابت کرد چیزی بگیرد، از نظر اسلام مشروع است و علاوه بر آن مستحب هم به شمار آمده و نسبت به آن تشویق صورت گرفته است. در کتب فقهی هم کتابی داریم به نام کتاب "سبق و رمایة". "سبق" یعنی مسابقه اسب دوانی، و "رمایة" به معنای مسابقه تیراندازی است.