آیت‌الله منتظری

"خطبه 144 - قسمت دوم"

"أین الذین زعموا أنهم الراسخون فی العلم دوننا؟ کذبا و بغیا علینا، أن رفعنا الله و وضعهم، و أعطانا و حرمهم، و أدخلنا و أخرجهم. بنا یستعطی الهدی و یستجلی العمی. ان الائمة من قریش غرسوا فی هذا البطن من هاشم، لاتصلح علی سواهم، و لاتصلح الولاة من غیرهم." منها:

"آثروا عاجلا و أخروا آجلا، و ترکوا صافیا و شربوا آجنا. کانی أنظر الی فاسقهم، و قد صحب المنکر فالفه و بسی به و وافقه، حتی شابت علیه مفارقه و صبغت به خلائقه، ثم أقبل مزبدا کالتیار لا یبالی ما غرق، أو کوقع النار فی الهشیم لا یحفل ما حرق. أین العقول المستصبحة بمصابیح الهدی ؟ و الابصار اللا محة الی منار التقوی ؟ أین القلوب التی وهبت لله و عوقدت علی طاعة الله ؟ ازدحموا علی الحطام، و تشاحوا علی الحرام. و رفع لهم علم الجنة و النار، فصرفوا عن الجنة وجوههم و أقبلوا الی النار باعمالهم. و دعاهم ربهم فنفروا و ولوا، و دعاهم الشیطان فاستجابوا و أقبلوا."

نگاهی به درس گذشته

ابتدای این خطبه حضرت علی (ع) درباره بعثت انبیا و این که بعثت برای اتمام حجت بر مردم است سخن گفتند. البته مقصود این نیست که عقل حجیت ندارد، برای