آیت‌الله منتظری

"خطبه 144 - قسمت اول"

و من خطبة له علیه السلام:

"بعث الله رسله بما خصهم به من وحیه، و جعلهم حجة له علی خلقه، لئلا تجب الحجة لهم بترک الاعذار الیهم، فدعاهم بلسان الصدق الی سبیل الحق. ألا ان الله قد کشف الخلق کشفة ، لا أنه جهل ما أخفوه من مصون أسرارهم و مکنون ضمائرهم، و لکن لیبلوهم أیهم أحسن عملا، فیکون الثواب جزاء و العقاب بوأ."

همان طور که می‎دانید بنای سید رضی (ره) بر این بوده است که کلمات حضرت علی (ع) را تقطیع می‎کرده و گاهی ابتدا یا دنباله آن را حذف می‎نموده و تنها بخشی از آن را که به نظرش بسیار جالب بوده نقل می‎کرده است. به عنوان نمونه در همین خطبه، معلوم است که حضرت امیر(ع) بدون مقدمه نفرموده است: "بعث الله رسله". برای این که حداقل یک "الحمد لله" یا عبارت دیگری قبلا فرموده که سید رضی (ره) آنها را جدا کرده و نیاورده است.

بعثت پیامبران، اتمام حجت خداوند بر مردم

"بعث الله رسله بما خصهم به من وحیه"

( خداوند فرستادگان خود را برانگیخت به آنچه از وحی خود آنها را به آن مخصوص گردانید.)

"بعث" به معنای برانگیختن است؛ و "رسل" جمع "رسول" می‎باشد.

می‎فرماید: خداوند فرستادگان خود را برانگیخت به آنچه مخصوص آنها قرار داده است از وحی خودش. وحی به پیامبران، مخصوص خود آنها می‎باشد، و نمی توان انتظار داشت که خداوند بدون جهت به هر کسی وحی کند. برای این که