صفحه ۳۲۱

دعای خیر امام (ع) برای توبه کنندگان

"فرحم الله امرا استقبل توبته واستقال خطیئته و بادر منیته"

( پس خداوند رحمت فرماید کسی را که به استقبال توبه رود و فسخ گناه خود را از خداوند طلب نماید و بر مرگ خود پیشی گیرد.)

اینجا معلوم نیست حضرت نماز استسقاء خوانده باشد، این ممکن است همان دعا برای باران بوده. گفتیم که طلب استسقاء سه صورت است که این یک نوع آن است.

در نهایت حضرت پس از بیان این خطبه دعا می‎کند و می‎فرماید: "فرحم الله امرا استقبل توبته": پس خدا رحمت کند کسی را که به استقبال توبه رفته؛ یعنی واقعا توبه و بازگشت داشته باشد. "واستقال خطیئته"؛ "اقالة" یعنی فسخ کردن و برگرداندن، و "استقالة" یعنی طلب برگرداندن و فسخ کردن؛ یعنی: و خداوند رحمت کند کسی را که از خداوند فسخ و زوال گناه و اشتباه خود را طلب نماید.

حضرت می‎فرماید: خدا رحمت کند کسی را که واقعا توبه و بازگشت به سوی خدا داشته باشد و به استقبال توبه رود، و زوال و فسخ اشتباه و گناه خود را از خداوند طلب نماید.

"و بادر منیته": و بر مرگ خود پیشی گیرد. به این معنا که نگوید فرصت برای توبه زیاد است و تا سالهای آینده عمر ما باقی است. حرف خناس را گوش نده، فکر کن که همین الان مرگ تو فرا رسیده است.

و ممکن است مراد از "بادر منیته" این باشد که چون انسان بر اثر مرگ تعلقش به عالم ماده از بین می‎رود حجاب از دیده او برطرف شده و بسیاری از حقایق اعمال و اشیاء و امور ماوراء طبیعی برای او کشف می‎شود. بنابراین اگر کسی بتواند در اثر توبه

ناوبری کتاب