"عانی" به معنای اسیر و از ماده "عنی" است.
حضرت امیر(ع) میفرماید: "ولیفک به الاسیر والعانی": با مال باید افراد بدبخت و زندانی را آزاد و کمک کرد. چه بسیار افراد بدبخت و بیچاره ای که بدهکاری داشته اند و به همین دلیل به زندان افتاده اند. یک زمانی برای من نوشته بودند که در ارومیه یک نفر به خاطر هفت هزار تومان بدهکاری یک سال است در زندان به سر میبرد. شما حساب کنید علاوه بر خرج روزانه او در زندان، چقدر مسائل و مشکلات دیگری برای او و خانواده و دیگران به جهت این بدهکاری ناچیز پیش میآید. مال باید برای نجات و آزادی همین زندانی ها و گرفتارها به کار گرفته شود.
4 و 5 - کمک به نیازمندان و بدهکاران
"ولیعط منه الفقیر والغارم"
( و از آن به فقیر و بدهکار پرداخت نماید.)
"فقیر" از ماده "فقرة" است؛ به کسی که گرسنگی به تیره کمرش نشسته و فقرات یا استخوانهای کمرش از گرسنگی به درد آمده است فقیر گفته میشود. "غارم" هم از ماده "غرم" به معنای بدهکار است. پس یکی از مصارف مال، برطرف کردن نیاز فقرا و بدهکاران است.
6 - پرداخت حقوق مالی
"ولیصبر نفسه علی الحقوق و النوائب ابتغاء الثواب"
( و باید برای طلب پاداش، خود را بر حقوق و حوادث ناگوار حبس نماید.)
"صبر علی" به معنای حبس کردن است. بنابراین "ولیصبر نفسه علی الحقوق و النوائب" یعنی: باید خودش را بر حقوق و خرجهای زندگی و پیشامدهای آن حبس
.jpg)
