آیت‌الله منتظری

آثار گناهان زبانی

بارها عرض کرده ام که گناهان زبانی بسیار است؛ و حرفهایی که از زبان من و شما بیرون می‎آید، می‎تواند منشاء آثار سوء زیادی باشد.

در روایت دارد که شخصی خدمت پیامبر(ص) رسید و عرض کرد: "یا رسول الله أوصنی": "ای پیامبر خدا مرا موعظه و سفارش فرما." پیامبراکرم (ص) فرمود: "احفظ لسانک": "زبان خود را حفظ کن." آن شخص ظاهرا متوجه اهمیت زبان و گناهان آن نشد و تقاضای خود را تا سه بار تکرار کرد و پیامبر(ص) نیز همان جواب را تکرار کرده و فرمودند: "ویحک و هل یکب الناس علی مناخرهم فی النار الا حصائد ألسنتهم"ر.ک : تفسیر الصافی، ج 3، ص 426. "وای بر تو، آیا چیزی غیر از درو شده های زبان مردم، آنان را به رو در آتش می‎اندازد؟" تعبیر "حصائد" یعنی "دروشده ها" تعبیر بسیار لطیفی است. برای این که سخنان انسان مانند بذری است که وقتی گفته می‎شود و از دهان بیرون می‎آید، آثار خوب یا بد خود را به جا می‎گذارد.

به هر حال گناه زبان خیلی از گناهان دیگر مهم تر است و سبب آتش می‎شود. در آیه شریفه هم می‎فرماید: (ما یلفظ من قول الا لدیه رقیب عتید) بحارالانوار، ج 67، ص 246؛ و ج 81، ص 353 (چاپ بیروت). "هیچ سخنی بر زبان نیاورد جز آن که نزد او نگهبانی آماده است."

وظیفه پاکان نسبت به گنهکاران

"و انما ینبغی لا هل العصمة والمصنوع الیهم فی السلا مة أن یرحموا أهل الذنوب والمعصیة"