آیت‌الله منتظری

بیعت مرا شکستند و گروهی از زیر بار بیعتم خارج شدند و گروه دیگری از اطاعت خداوند بیرون رفتند.)

پس کلمه "امر" در اینجا به معنای فرمانروایی و خلافت می‎باشد. حضرت امیر(ع) در اینجا ضمن هشدار به اهل شورا، در مورد انتخاب خلیفه به ناحق پیشگویی کرده و می‎فرماید: اگر مرا که پیامبراکرم (ص) بارها برای جانشینی خود تعیین فرمود برای انجام این مسئولیت انتخاب نکنید، گمان مبرید که کارها به راحتی پیش خواهد رفت و حکومت برای همیشه در اختیار شما باقی خواهد ماند؛ بلکه با انتخاب خلیفه ناشایسته، مردم بتدریج پرچم مخالفت بلند خواهند کرد و جنگ و ستیز علیه شما شروع شده و ادامه خواهد یافت؛ و در عهد و پیمانها خیانت می‎شود. یعنی با این که عده ای با عثمان یا دیگری بیعت می‎کنند، اما به لحاظ این که حاکمیت و خلیفه به وظیفه اش عمل نمی کند، مردم با او به مخالفت می‎پردازند و در حقیقت شمشیرها از غلاف بیرون کشیده می‎شود و به پیمانهایی که بسته و بیعت هایی که نموده اند خیانت می‎کنند.

"عسی أن تروا هذا الامر من بعد هذا الیوم": بسا این امر خلافت را پس از این می‎بینید که "تنتضی فیه السیوف": در آن شمشیرها از غلاف بیرون کشیده می‎شوند "و تخان فیه العهود": و در آن عهد و پیمانها خیانت می‎شود.

"حتی یکون بعضکم أئمة لا هل الضلا لة و شیعة لا هل الجهالة"

( تا آنجا که بعضی از شما پیشوایانی برای اهل گمراهی و پیروانی برای اهل نادانی می‎باشید.)

اگر شما اهل شورا انتخاب شایسته ای نداشته باشید، علاوه بر شمشیرهایی که از غلاف بیرون می‎آیند و جنگ و ستیز فراوان می‎شود، خلیفه که باید پیشوای اهل حق باشد همچون عثمان پیشوای اهل باطل می‎شود و رانده شدگان پیامبراکرم (ص) و امثال