آیت‌الله منتظری

"خطبه 128 - قسمت اول"

و من کلام له علیه السلام فیما یخبر به عن الملاحم بالبصرة :

"یا أحنف ! کأنی به و قد سار بالجیش الذی لا یکون له غبار و لا لجب و لا قعقعة لجم و لا حمحمة خیل، یثیرون الارض بأقدامهم کأنها أقدام النعام.

ویل لسکککم العامرة ، والدور المزخرفة التی لها أجنحة کأجنحة النسور، و خراطیم کخراطیم الفیلة ، من أولئک الذین لا یندب قتیلهم، و لا یفتقد غائبهم. أنا کاب الدنیا لوجهها، و قادرها بقدرها، و ناظرها بعینها."

این خطبه درباره مصیبت ها و حوادثی است که در بصره اتفاق افتاد ولی حضرت علی (ع) پیش از آن که چنین حوادثی رخ دهد از آنها خبر داده بود.

پیشگویی درباره حوادث سخت بصره

مرحوم سید رضی عنوان خطبه را به این صورت ذکر می‎کند:

"و من کلام له (ع) فیما یخبر به عن الملاحم بالبصرة"

( و از سخنان آن حضرت (ع) است که از پیشامدهای سخت در بصره خبر می‎دهد.)

"ملاحم" جمع "ملحمة" است و به معنای کارها و یا مصیبت ها و حوادث تلخ و شدیدی است که در آن جنگ و ستیز پیدا می‎شود و خونریزی وجود دارد. "ملحمة" از ماده "لحم" است؛ زیرا هنگامی که جنگی پیش می‎آید گوشت ها به همدیگر می‎خورد و یا گوشت بدن انسانها و حیوانات در جنگ به وسیله شمشیر و نیزه و امثال آن از بدن