حضرت میفرماید: گویا من او (یعنی عبدالملک یا سفیانی) را میبینم که با حرکت پرچم های خود به اطراف کوفه مردم آن دیار را تحت تعقیب قرار داده، و مانند شتری که خشمناک باشد به آنان حمله میکند.
"و فرش الارض بالرؤوس"
( و زمین را با سرها فرش کرده.)
سفیانی یا عبدالملک به اندازه ای خود و کارگزارانش آدم میکشند و سر میبرند که گویی زمین از سرهای بریده فرش شده است. این یک نوع تشبیه است که زیادی سرهای بریده را میرساند.
استقرار حکومتی خشن و آواره ساز
"قد فغرت فاغرته و ثقلت فی الارض وطاته"
( به تحقیق دهان بازش گشاده و لگدکوبی اش در زمین سنگین شده است.)
"فاغرة" به معنای دهان باز است. "وطاة" نیز به معنای قدمی است که میگذاریم.
حضرت میفرماید: "قد فغرت فاغرته": او احساس قدرت کرده و با دهان باز هر چه بخواهد میگوید "و ثقلت فی الارض وطاته": و میخ خود را در زمین محکم کوبیده و قدرت خود را استوار نموده است.
"بعید الجولة ، عظیم الصولة"
( در حالی که جولان او دور، و حمله اش بزرگ است.)
"جولة" یعنی جولان و منطقه مانور و نیرو فرستادن. "بعید الجولة": نیروهای او در یکی دو جا نیست، بلکه در کوفه، مدینه، مکه و اطراف و اکناف وجود دارند.