صفحه ۲۶۱

حضرت می‎فرماید: گویا من او (یعنی عبدالملک یا سفیانی) را می‎بینم که با حرکت پرچم های خود به اطراف کوفه مردم آن دیار را تحت تعقیب قرار داده، و مانند شتری که خشمناک باشد به آنان حمله می‎کند.

"و فرش الارض بالرؤوس"

( و زمین را با سرها فرش کرده.)

سفیانی یا عبدالملک به اندازه ای خود و کارگزارانش آدم می‎کشند و سر می‎برند که گویی زمین از سرهای بریده فرش شده است. این یک نوع تشبیه است که زیادی سرهای بریده را می‎رساند.

استقرار حکومتی خشن و آواره ساز

"قد فغرت فاغرته و ثقلت فی الارض وطاته"

( به تحقیق دهان بازش گشاده و لگدکوبی اش در زمین سنگین شده است.)

"فاغرة" به معنای دهان باز است. "وطاة" نیز به معنای قدمی است که می‎گذاریم.

حضرت می‎فرماید: "قد فغرت فاغرته": او احساس قدرت کرده و با دهان باز هر چه بخواهد می‎گوید "و ثقلت فی الارض وطاته": و میخ خود را در زمین محکم کوبیده و قدرت خود را استوار نموده است.

"بعید الجولة ، عظیم الصولة"

( در حالی که جولان او دور، و حمله اش بزرگ است.)

"جولة" یعنی جولان و منطقه مانور و نیرو فرستادن. "بعید الجولة": نیروهای او در یکی دو جا نیست، بلکه در کوفه، مدینه، مکه و اطراف و اکناف وجود دارند.

ناوبری کتاب