خلاصه اگر کسی غذاهای مضر نخورد و مزاج خود را در هم نریزد و به وسیله حوادثی نظیر تصادف و سکته و امثال آن دچار مرگ اخترامی نشود، همچنان میتواند به زندگی خود ادامه دهد؛ درست مانند یک چراغ که اگر نفت آن تمام نشود و به وسیله باد و مانند آن خاموش نگردد، همچنان به روشنی خود ادامه میدهد. به عبارت دیگر اگر شرایط و معدات فراهم باشد و موانعی هم پیش نیاید، قهرا عمر ادامه خواهد داشت. بنابراین از طولانی بودن عمر حضرت حجت (عج) نباید تعجب نمود.
خلاصه آن دسته از اهل سنت که مهدی موعود را قبول دارند ولی تولد آن حضرت را در گذشته نمی پذیرند، در این ارتباط اشکالات و شبهاتی را مطرح میکنند که به همه آنها از نظر تاریخی و عقلی پاسخ داده شده است. چندی پیش در این زمینه سؤالاتی از من شده بود که اجمالا به آنها پاسخ دادم، ولی بعد یکی از نویسندگان اهل سنت جزوه ای را در اعتراض به پاسخ های من نوشت که در برخی قسمت های آن به جای استدلال به توهین و افترا نسبت به علمای شیعه پرداخته است؛ و برای این که مطالب او در ذهن افراد ایجاد شبهه نکند، ما با کمک دوستان در پاسخ به وی کتابی به نام "موعود ادیان" نوشتیم که حدود پانصد صفحه است و با استناد به منابع اهل سنت به عمده اشکالات آنان در این زمینه پاسخ داده شده است.
در هر صورت حضرت امیر(ع) در این بخش از خطبه 138 نهج البلاغه به موضوع امام زمان (عج) اشاره میفرماید و نقش آن حضرت را در زمان ظهور مورد توجه قرار میدهد.
محور قرار گرفتن هدایت و قرآن توسط حضرت مهدی (عج)
"یعطف الهوی علی الهدی اذا عطفوا الهدی علی الهوی"
( خواهش را بر هدایت بازمی گرداند هنگامی که هدایت را بر خواهش برگردانده اند.)
.jpg)
