یعنی: من از آنان خواستم که توبه کنند؛ اما اگر "لقد استثبتهما" باشد، یعنی: از آنان خواستم که بازگشت کنند و به بیعت خود بازگردند. "قبل القتال": پیش از آن که جنگ آغاز شود.
"واستانیت بهما أمام الوقاع"
( و پیش از درگیریها با آن دو بردباری کردم.)
"استانیت" از ماده "أناة" به معنای مهلت و انتظار و نیز حلم و بردباری است. "وقاع" هم جمع "وقیعة" به معنای جنگ است؛ البته "وقیعة" به معنای غیبت و بدگویی هم میآید، ولی در اینجا به معنای جنگ است.
حضرت با این جملات میفرماید: من قبل از شروع جنگ، از یک سو با طلحه و زبیر اتمام حجت کردم و به آنان گفتم: هنوز راه بازگشت و توبه باز است، و از آنان خواستم که برای جلوگیری از ریخته شدن خون مسلمانان بی گناه توبه کنند و یا به بیعت خود بازگردند؛ و از سوی دیگر جنگ را به تأخیر انداختم و امروز و فردا کردم تا شاید به خود آیند و جنگی صورت نگیرد. ولی هیچ کدام از این اقدامات دلسوزانه من پاسخ شایسته ای نیافت و به نتیجه نرسید.
"واستأنیت بهما": با آن دو بردباری کردم و با تأنی رفتار نمودم "أمام الوقاع": پیش از آن که جنگ شروع شود؛ یعنی تا آنجا که ممکن بود جنگ را به تأخیر انداختم و راه بازگشت را گشودم.
کفران نعمت توسط طلحه و زبیر
"فغمطا النعمة و ردا العافیة"
( پس نعمت را پوشاندند و عافیت را رد کردند.)
"غمطا" و "غمطا" هر دو صحیح و به معنای پوشش است. در برخی نسخه ها "غمط" و "رد" به صورت مفرد آمده است که صحیح نیست.
.jpg)
