آیت‌الله منتظری

"خطبه 137 - قسمت دوم"

منه:

"فاقبلتم الی اقبال العوذ المطافیل علی أولا دها، تقولون: البیعة البیعة ! قبضت کفی فبسطتموها، و نازعتکم یدی فجذبتموها. أللهم انهما قطعانی و ظلمانی، و نکثا بیعتی، و ألبا الناس علی، فاحلل ما عقدا، و لا تحکم لهما ما أبرما، و أرهما المساءة فیما أملا و عملا. و لقد استثبتهما قبل القتال، واستانیت بهما أمام الوقاع، فغمطا النعمة ، و ردا العافیة ."

مقدمه ای بر خطبه در نقل عبدالبر و ابن اثیر

یک بخش از خطبه 137 را روز گذشته خواندیم و امروز بخش دوم آن را می‎خوانیم؛ ولی قبل از شروع لازم است مقدمه ای را که برای این خطبه، عبدالبر در کتاب "استیعاب" در ترجمه طلحة بن عبیدالله نقل کرده است نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره 61؛ و در نهج البلاغه عبده "اللبسة" است. بخوانیم. این مقدمه که آن را ابن اثیر نیز در "أسد الغابة" نقل کرده ر.ک : شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 9، ص 34. جالب است. استیعاب از گروهی نقل می‎کند که حضرت علی (ع) در مورد جنگ جمل خطبه ای ایراد فرمودند که با این عبارت شروع می‎شود:

"ان الله عزوجل فرض الجهاد، ... و ما صلحت الدنیا و لا الدین الا به": "همانا خداوند