آیت‌الله منتظری

حضرت پس از بیان فوق اشاره می‎کند به خبری که پیامبراکرم (ص) به او داده بود که در شرح ابن أبی الحدید و برخی شرحهای دیگر هم ذکر شده است. خبر این است که پیامبراکرم (ص) به علی (ع) اعلام کرده بود که در زمان خلافتش جمعی از مسلمانان علیه او طغیان می‎کنند، که در بین این جمع طغیان کننده برخی از زنان پیامبر(ص) و برخی از خویشاوندان نیز وجود دارند. عبارت ابن أبی الحدید این است: "قد کان النبی (ص) أعلم علیا بان فئة من المسلمین تبغی علیه ایام خلافته، فیها بعض زوجاته و بعض أحمائه"ارشاد مفید، ص 130. "همانا پیامبراکرم (ص) به علی (ع) اعلام کرده بود به این که جمعیتی از مسلمانها علیه او طغیان می‎کنند در زمانی که او خلیفه است؛ که در میان آنان بعضی از همسران پیامبر و بعضی از خویشاوندان پدری او قرار دارند."

"أحمأ" جمع "حمی" است که به قوم و خویش پدری گفته می‎شود؛ و از آنجا که زبیر پسرعمه پیامبر(ص) و پسر عمه امیرالمؤمنین (ع) بوده است، مقصود از "بعض أحمائه" که با علی (ع) مبارزه می‎کنند زبیر بوده است؛ و مقصود از "بعض زوجاته" هم عایشه است که از زنان پیامبر(ص) بود و در جنگ جمل شرکت داشت.

حضرت علی (ع) با اشاره به این روایت می‎فرماید:

"و انها للفئة الباغیة فیها الحمأ والحمة والشبهة المغدفة"

( و همانا آنها گروه طغیانگری هستند که در آنها خویشاوند پدری و نیش عقرب و شبهه تاریکی افکن وجود دارد.)

همان طور که توضیح دادم "حماء" به قوم و خویشان پدری گفته می‎شود، که در اینجا مقصود زبیر است که هم پسر عمه پیامبراکرم (ص) است و هم پسر عمه علی (ع) .

"حمة" به معنای نیش عقرب یا سم عقرب می‎باشد، که به نظر ما مقصود عایشه