در مصرف و خرج آنها به مرکز هم حساب پس ندهند و پاسخگو نباشند. وقتی مشاهده کردند که علی (ع) مطابق با خواسته های آنان رفتار نمی کند، با تحریک عایشه و رفتن به بصره جنگ جمل را به پا کردند، و برای بهانه شروع جنگ آن حضرت را متهم کردند که در قتل عثمان شریک بوده است.
بنابراین حضرت امیر(ع) میخواهد بفرماید: اگر من مثل عثمان مرتکب خطاهای زیادی شده بودم و با من مخالفت میکردند وجهی داشت، ولی من هیچ کار خلافی مرتکب نشده ام؛ و این که مرا متهم به شرکت در قتل عثمان میکنند، اولا: من شرکتی در قتل عثمان نداشتم، و ثانیا: طلحه و زبیر از تحریک کنندگان به قتل عثمان بودند؛ در نتیجه یا این که آنان خودشان بدون دخالت من شریک در قتل بودند، پس حق ندارند مرا متهم سازند؛ و یا این که فرضا طبق ادعای باطلی من هم با آنان شریک بوده ام، در این صورت خود آنان هم متهم هستند و حق ندارند مرا مورد حمله قرار دهند.
"و لا جعلوا بینی و بینهم نصفا"
( و میان من و خودشان انصافی قرار نداده اند.)
این کلمه "نصف"، "نصف" و "نصف" هر سه خوانده شده و درست است و به معنای انصاف میآید.
حضرت امیر(ع) میفرماید: آنان بین من و خودشان با انصاف رفتار نکردند؛ برای این که یا من طبق ادعای خودم که حق است اساسا گناهکار نیستم، و یا این که حداکثر مطابق با ادعای نادرست شریک جرم میباشم و آنان حق ندارند با من این گونه برخورد کنند و به جنگ بپردازند.
.jpg)
