صفحه ۱۹۳

نمایی. البته با توجه به عبارت "ما أعز الله" که از باب افعال است، اگر "أقام" باشد مناسب تر است.

"أخرج عنا أبعد الله نواک"

( از نزد ما بیرون رو ! خداوند مقصد تو را دور نماید.)

"نوا" از ماده "نیت" به معنای قصد است؛ مسافری که منزل و یا جایی را قصد کرده تا به آنجا برود، آن منزل و مقصد را "نوا" می‎گویند.

البته در برخی از نسخه های نهج البلاغه به جای "نواک"، "نوئک" آمده است. "نوء" که جمع آن "انوأ" است به معنای عطا، بخشش، باران و ستاره مایل به غروب می‎باشد. عرب ها معمولا "نوء" را غروب یک ستاره در مغرب و طلوع رقیب آن در مشرق می‎دانند، که به نظر آنها این طلوع و غروب باعث بارندگی می‎شود؛ و "نوء"ها در نزد آنان بیست و هشت عدد است. بر اساس این که عبارت "نوئک" باشد معنا چنین می‎شود: خدا طالع تو را دور کند.سوره نور (24)، آیه 55. باید توجه داشت که "نوی" با یاء به معنای هسته است و با کلمه مورد بحث ما که با الف است تفاوت می‎کند.

بنابراین حضرت امیر(ع) در پاسخ به تهدید و گستاخی مغیره می‎فرماید: "أخرج عنا": از ما دور شو؛ "أبعد الله نواک": خدا مقصد و منزل تو را دور کند. یا "أبعد الله نوئک": خدا طالع و بخت تو را دور کند و بدبختت سازد.

"ثم ابلغ جهدک"

( سپس به نهایت تلاش و کوشش ات برس.)

"جهد" به معنای نهایت کوشش است؛ و "جهد" هم به معنای کوشش و تلاش می‎باشد. حضرت علی (ع) پس از نفرین مغیره، به او می‎فرماید: هر کوششی که

ناوبری کتاب