آیت‌الله منتظری

کرده اند.سوره حدید (57)، آیه 14. البته قدرت طلبی و سیاست بازی باعث شد که حضرت علی (ع) را از صحنه کنار گذاشتند؛ ولی با این وجود سیاست عمر این بود که در مسائل مهم با آن حضرت مشورت می‎نمود و به آن حضرت در ظاهر احترام می‎گذاشت، برخلاف عثمان که سرسختی زیادی در این جهت از خود نشان می‎داد و بی مشورت عمل می‎کرد. معروف است که خود عمر در موارد مختلف گفته است: "لولا علی لهلک عمر"نهج البلاغه، خطبه 216. "اگر علی نبود، عمر هلاک می‎شد."

یکی از جاهایی که عمر با حضرت علی (ع) مشورت کرد وقتی بود که کشور روم با مسلمانان درگیر جنگ شدند و پادشاه روم شخصا به میدان آمد تا مسلمانان را شکست دهد و نابود سازد. در این شرایط عده ای به عمر پیشنهاد کردند که چون پادشاه روم شخصا به میدان آمده است، شما هم که خلیفه مسلمین هستید شخصا به میدان جنگ بیایید تا مجاهدان اسلام تشویق شده و تقویت روحی پیدا کنند و در نهایت پیروز شوند. در اینجا عمر مردد بود که چه کند، و لذا با علی (ع) مشورت کرد. حضرت در پاسخ او فرمود: خداوند عهده دار حفظ و تقویت این دین برای اهل آن شده است و اراده فرموده که حوزه و ناحیه دین را عزیز فرموده و بر دیگران غلبه دهد و نقاط ضعف آن را هم بپوشاند. چون هر حوزه حفاظتی معمولا دارای نقاط ضعفی می‎باشد که دشمن می‎تواند برای نفوذ و پیروزی خود از آن نقاط ضعف استفاده کند. بنابراین خداوند به لحاظ این که می‎خواهد این دین را غلبه دهد، نقاط ضعف و عیب ها را هم از دشمن می‎پوشاند تا نتوانند از آن به گونه ای سوءاستفاده کرده و به