"خطبه 134»
و من کلام له علیه السلام و قد شاوره عمربن الخطاب فی الخروج الی غزو الروم بنفسه:
"و قد توکل الله لا هل هذا الدین باعزاز الحوزة و ستر العورة ؛ والذی نصرهم و هم قلیل لا ینتصرون، و منعهم و هم قلیل لایمتنعون، حی لا یموت. انک متی تسر الی هذا العدو بنفسک فتلقهم فتنکب لا تکن للمسلمین کانفة دون أقصی بلا دهم، لیس بعدک مرجع یرجعون الیه. فابعث الیهم رجلا مجربا، واحفز معه أهل البلا ء و النصیحة ؛ فان أظهر الله فذاک ما تحب، و ان تکن الاخری کنت ردءا للناس و مثابة للمسلمین."
مشورت نظامی خلیفه دوم با امام (ع) و راهنمایی آن حضرت
این خطبه سخنانی است از حضرت علی (ع) که در پاسخ مشورت عمر خلیفه دوم درباره شرکت خودش در جنگ با روم ایراد شده است. وقتی مسلمانان با کشور روم درگیر جنگ شدند، پادشاه آن کشور به طور مستقیم در جنگ شرکت نمود تا با تمام قدرت علیه مسلمانان جنگ کند و آنان را شکست دهد. در این موقعیت بود که عمر از حضرت علی (ع) نظر مشورتی میخواهد که آیا همراه ارتش اسلام مستقیما در جنگ شرکت کند یا نه ؟ این سخنان در پاسخ سؤال فوق ایراد شده است.
حضرت امیر(ع) در پاسخ خلیفه دوم میفرماید:
"و قد توکل الله لا هل هذا الدین باعزاز الحوزة و ستر العورة"
( و تحقیقا خداوند برای اهل این آیین وکالت به عزیز و غالب کردن محدوده و پوشاندن عیب را پذیرفته است.)
.jpg)
