آیت‌الله منتظری

"خطبه 133 - قسمت سوم"

و منها:

"واعلموا أن لیس من شئ الا و یکاد صاحبه أن یشبع منه و یمله الا الحیاة ، فانه لا یجد له فی الموت راحة . و انما ذلک بمنزلة الحکمة التی هی حیاة للقلب المیت، و بصر للعین العمیأ، و سمع للا ذن الصمأ، و ری للظمآن، و فیها الغنی کله و السلا مة . کتاب الله تبصرون به، و تنطقون به، و تسمعون به، و ینطق بعضه ببعض، و یشهد بعضه علی بعض. و لا یختلف فی الله، و لا یخالف بصاحبه عن الله.

قد اصطلحتم علی الغل فیما بینکم، و نبت المرعی علی دمنکم، و تصافیتم علی حب الامال، و تعادیتم فی کسب الاموال. لقد استهام بکم الخبیث، و تاه بکم الغرور، والله المستعان علی نفسی و أنفسکم."

خطبه 133 نهج البلاغه عبده را می‎خواندیم که مرحوم سید رضی آن را تقطیع و قسمت قسمت کرده بود؛ که البته اگر خطبه ها را کامل نقل می‎نمود بسیار مناسب تر و قابل استفاده تر بود. به هر حال ایشان نظرش این بوده که آنچه را در اوج بلاغت و فصاحت تشخیص می‎داده است جمع آوری کند.

ادامه این خطبه را که شروع می‎کنیم درباره موعظه و پند و اندرز دادن به مردم می‎باشد.