معمولا طبیعی است. چون وقتی که ساختار اقلیمی و محیطی و آگاهی های مغزها مختلف باشند، افکار هم متفاوت میشوند؛ که البته باید با گفتگو و تفاهم و تکیه بر اصول اولیه و بدیهیات اولیه در دو بخش حکمت نظری و حکمت عملی به نتیجه رسید. اختلاف افکار اگر با گفتگو همراه باشد خوب و مفید است؛ ولی اگر به نزاع و درگیری بکشد موجب از دست رفتن قدرت و نیروهای دوطرف میشود.
قرآن کریم در این باره میفرماید: (و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم ) أسد الغابة، ج 5، ص 316؛ الکنی والالقاب، ج 1، ص 172. "با هم کشمکش نداشته باشید که ضعیف و زبون شوید و باد شوکت و شکوهتان از بین برود." پس آنچه در قرآن از آن نهی شده است کشمکش و نزاع است نه اختلاف نظر و گفتگو.
پایان وحی با رحلت پیامبر اسلام 6
"فقفی به الرسل، و ختم به الوحی"
( پس به وسیله او فرستادگان را پشت سر نهاد، و به واسطه او وحی را پایان داد.)
"قفا" یعنی پشت سر. "خاتم" به معنای ختم کننده است، و "خاتم" به مهری گفته میشود که وسیله پایان بخشیدن به نامه هاست. "خاتم" یعنی: "ما یختم به"؛ و انگشتر را به لحاظ این که وسیله ختم نامه ها بوده است "خاتم" میگفتند. برای این که در گذشته بر روی انگشتر مهر را حک میکردند و به وسیله آن نامه ها و یا چیزهای دیگری را که احتیاج به مهر داشت مهر میکردند. "فقفی به الرسل": پس پیغمبران را پشت سر این پیغمبر قرار داد؛ زیرا پیامبراکرم (ص) سرآمد همه انبیاست. "و ختم به الوحی": و وحی را به واسطه این پیامبر ختم کرد.