ابوهریره میباشد که آنها هم بیشتر مربوط به اخلاقیات است و روایاتی که از خود پیامبر(ص) درباره فقه نقل شده باشد بسیار اندک است و بیشتر این روایات از طریق ائمه (ع) نقل شده اند. از طرفی روایات ائمه (ع) در حقیقت از پیامبر(ص) میباشد. برای این که امام صادق (ع) میفرماید: "حدیثی حدیث أبی، و حدیث أبی حدیث جدی..."وسائل الشیعة، ج 18، ص 19 (= ج 27، ص 33، وسائل 30 جلدی)، أبواب صفات القاضی، باب 5، حدیث 9؛ بحارالانوار، ج 23، ص 106 تا 118. همین طور روایت را ادامه میدهند تا به پیامبراکرم (ص) میرسد.
به هر حال اولا متن حدیث فوق با عبارت "و عترتی" است؛ ولی اگر نقل برخی از اهل سنت را هم بپذیریم و بگوییم عبارت "و سنتی" میباشد، باز هم باید توجه داشته باشیم که روایات ائمه (ع) و از جمله امام علی (ع) به نقل از پیامبراکرم (ص) بسیار معتبرتر از روایات امثال ابوهریره است که سال هفتم هجری مسلمان شده است.در کتاب "الکشاف المنتقی" نوشته در یکصد و بیست و نه کتاب از کتب اهل سنت، حدیث ثقلین با عبارت: "و عترتی أهل بیتی" نقل شده است؛ علاوه بر این هفت کتاب مستقل توسط علمای البته دست سیاست و برخی شرایط باعث شد که بسیاری از روایات مورد توجه قرار نگیرد و روایات امثال ابوهریره بسیار بیشتر از روایات حضرت علی (ع) و ائمه (ع) در بین اهل سنت رواج پیدا کند.
خلاصه در اینجا حضرت علی (ع) میفرماید: قرآن کریم در بین شما و مورد احترام شماست، و این قرآن زبان دارد و بدون لکنت حرف خود را بیان میکند.
برخورد ما با قرآن و تبلیغات مخالفان
"و بیت لا تهدم أرکانه"
( و خانه ای است که ارکان آن ویران نمی شود.)