أقفالها) سوره نحل (16)، آیه 49. "آیا در قرآن نمی اندیشند، یا بر دلها بندهایی است ؟!" وقتی خود قرآن میفرماید: در قرآن تدبر و اندیشه و تفکر کنید، نمی توان پذیرفت که استدلال به قرآن درست نباشد.
قرآن و عترت در کنار هم
البته ما همان طور که تمسک و استدلال به روایات را کافی نمی دانیم، اکتفا به قرآن و رها کردن روایات را نیز مردود میشماریم و نمی پذیریم؛ بنابراین حرف خلیفه دوم را هم که گفت: "حسبنا کتاب الله"مثنوی معنوی، دفتر سوم. قبول نداریم. صحیح این است که به کتاب و عترت و سنت با هم تمسک کنیم. برای این که پیامبراکرم (ص) فرمود: "انی تارک فیکم الثقلین... کتاب الله و عترتی..."سوره محمد (47)، آیه 24. "من دو چیز گرانبها در بین شما باقی میگذارم: کتاب خدا و عترت خودم را."
البته برخی از اهل سنت همین روایت را به جای کلمه "عترتی" با کلمه "سنتی" نقل کرده اند؛ هر چند در کتب متعددی از اهل سنت این حدیث با عبارت: "و عترتی أهل بیتی" نقل شده است.بحارالانوار، ج 22، ص 473 و 474؛ ج 30، ص 284، 466 و 533 تا 549؛ شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 2، ص 55؛ ج 6، ص 51؛ ج 12، ص 87. اما اگر به جای "عترتی"، "سنتی" هم باشد منافاتی با حرف ما ندارد. زیرا روایات نبوی که متضمن احکام شرع باشد بسیار اندکند و بسیاری از روایاتی که به پیامبر(ص) نسبت میدهند از صحابه و امثال ابی بن کعب و
.jpg)
