آیت‌الله منتظری

مغتنم شمردن تقوا

"فاهتبلوا هبلها، و اعملوا للجنة عملها"

( پس غنیمت تقوا را غنیمت شمارید، و برای بهشت کاری بهشتی انجام دهید.)

"اهتبال" به معنای طلب کردن غنیمت است. به خود غنیمت هم "هبالة" می‎گویند. ضمیر در "هبلها" به تقوا در جمله قبل بازمی گردد.

بر این اساس حضرت می‎فرماید: "فاهتبلوا": پس غنیمت بشمارید "هبلها" غنیمت تقوا را. یعنی آن را مغتنم شمرید و آن را برای خود فراهم سازید. به تعبیر دیگر تقوا برای شما غنیمتی است که باید آن را مغتنم شمارید. "و اعملوا للجنة عملها": و برای بهشت کاری بهشتی کنید؛ یعنی کاری که شما را به بهشت نایل کند انجام دهید، و خلاصه به فکر آخرت خود باشید.

دنیا گذرگاه انسان نه اقامتگاه

"فان الدنیا لم تخلق لکم دار مقام، بل خلقت لکم مجازا لتزودوا منها الاعمال الی دار القرار"

( پس به درستی که دنیا به عنوان خانه اقامت برای شما خلق نشده است، بلکه به عنوان گذرگاهی برای شما خلق شده تا توشه برگیرید از این دنیا اعمال را به سوی خانه ثابت.)

"لتزودوا" در اصل "لتتزودوا" از باب تفعل بوده که تای آن افتاده است.

"فان الدنیا لم تخلق لکم دار مقام": دنیا برای شما خلق نشده است که خانه و جایگاه ایستادن در آن باشد؛ "بل خلقت لکم مجازا": بلکه دنیا پل و گذرگاه عبوری است "لتزودوا منها الاعمال": برای این که توشه ببرید از این دنیا اعمال را "الی دار القرار": به آن خانه ای که خانه ثابت است، که قیامت باشد.