آیت‌الله منتظری

یک فرد و یا یک جمع حکایت کند "شعار" گفته می‎شود. در مقابل "شعار" کلمه "دثار" قرار دارد که به لباس رویی گفته می‎شود.

کلمه "مهل" به معنای مهلت است. در مسابقات سوارکاری یا دیگر مسابقات، یک زمانی را برای رسیدن شرکت کنندگان در مسابقه به هدف مورد نظر تعیین می‎کنند؛ این مدت مشخص شده را "مهل" می‎گویند. بتدریج این کلمه را برای پیشی گرفتن در هر کار خیری به کار بردند. برای این که انسان در مسابقات، قبل از آن مهلت مشخص اگر به هدف رسید جایزه و پاداش می‎گیرد؛ بنابراین بتدریج به هر نوعی از سبقت گرفتن در کار خیر هم به لحاظ این که موجب پاداش می‎شود "مهل" گفته شد.

البته این عبارت به دو صورت خوانده شده: یکی "برز مهله" که "مهل" فاعل باشد؛ و دیگری "برز مهله" که "مهل" مفعول باشد. و هر دوی اینها درست است. اگر عبارت را "برز مهله" بخوانیم، معنایش این می‎شود که اقدامات خیری که در زمان مهلت تعیین شده عمر انجام می‎دهد او را برجسته ساخته است؛ و اگر بر عکس عبارت را "برز مهله" بخوانیم، معنا این طور می‎شود که این شخص مهلت و زمان تعیین شده عمر خود را با انجام کارهای خیر برجسته و نمایان ساخته است.

و کلمه "فاز" از "فوز" به معنای پیروزی و رستگاری است.

با توجه به این توضیحات حضرت می‎خواهند بفرمایند: هر کس تقوا را شعار قلب خود قرار دهد، به این معنا که تقوا را همانند لباس زیر خود در عمق قلب خود نفوذ دهد که تقوای ظاهری نباشد بلکه یک تقوای راستین و عمیق به شمار آید، چنین کسی مهلت خود را برجسته ساخته و کردارش پیروز شده است؛ و یا مهلت او صاحبش را برجسته و ظاهر نموده و کارش پیروز شده است.