آیت‌الله منتظری

شدند. "محمولا علی أعواد المنایا": در حالی که حمل می‎شود بر چوبه های مرگ، یعنی تابوتها. در تشییع جنازه رسم است که یک گروه از مردم مقداری تابوت را حمل می‎کنند و بعد گروه دیگری می‎آیند آن را می‎گیرند. مخصوصا اگر جنازه جنازه شخصیت بزرگ و معروفی باشد یک عده که تابوت را حمل می‎کنند کنار می‎روند و دسته دیگری می‎آیند. این است که حضرت می‎فرماید: "یتعاطی به الرجال الرجال": مردان آن را داد و ستد می‎کنند و دست به دست می‎گردانند.

"حملا علی المناکب و امساکا بالا نامل"

( حملی بر شانه ها و گرفتنی با انگشتان.)

وقتی جمعیت تشییع کنندگان زیاد باشد معمولا دست ها به تابوت نمی رسد؛ آن وقت انگشتان خود را به زیر تابوت می‎رسانند و در حمل تابوت کمک می‎کنند. "حملا علی المناکب": حملی که بر روی شانه هایشان می‎باشد "و امساکا بالا نامل": و گرفتنی که با انگشتان است.

حضرت در هر صورت می‎خواهند بفرمایند: به جای این که با دیدن زنده ها مغرور شوید و فریب آنان را بخورید و بگویید وقت بسیار است و بعدا خود را اصلاح خواهیم کرد، باید از مردگان پند بگیرید و بگویید هر لحظه ممکن است ما هم به آنها ملحق شویم. و اساسا یکی از مهم ترین اهداف مجالس عزا و تسلیت همین است که انسان به فکر خود باشد و باور کند که بعد از آنها نوبت او هم فرا می‎رسد.