صفحه ۱۳۱

بنابراین وقتی که عقل کل و خاتم پیامبران نمی تواند راه گریزی از مرگ داشته باشد، دیگران چگونه می‎توانند امید گریز از مرگ را داشته باشند؟! پس مرگ برای همه است.

"قد أسمع داعیه، و أعجل حادیه"

( در حالی که دعوت کننده مرگ شنوانیده، و راننده آوازخوان آن شتاب داده است.)

"حادی" از ماده "حداء" است. "حداء" آوازی است که هنگام راندن شتر برای شتر می‎خوانند تا تند حرکت کند. حضرت در این عبارت می‎فرماید: دعوت کننده به مرگ پیام آن را به همه رسانده است. به نظر می‎رسد مقصود از رساندن پیام مرگ، مقدمات مرگ باشد که هر روز و هر ساعت افراد را به مرگ نزدیک تر می‎کند و به آنها هشدار می‎دهد؛ البته معمولا ما به این هشدارها توجه نمی کنیم. همین که انسان بتدریج پیر می‎شود، کمرش خم می‎گردد، زانوهایش درد می‎گیرد، به سرفه می‎افتد، همه اینها انسان را به مرگ دعوت می‎کنند و پیام مرگ را به گوش ما می‎رسانند؛ ولی ما توجه نداریم. مثلا وقتی جوان بودیم هر کدام از ما پله های زیاد را یکی دو تا کرده و به سرعت بالا می‎رفتیم ولی الان نمی توانیم. اینها همه علائم و نشانه های مرگ است که ما را خبر می‎کند. و مانند کسی که شتر می‎راند و برای شتر آواز می‎خواند تا با سرعت بیشتری برود، همین علائم و نشانه ها ما را با سرعت به طرف مرگ سوق می‎دهند.

هشدار امام (ع) نسبت به فریبنده ها

"فلا یغرنک سواد الناس من نفسک"

( پس زیادی و انبوه مردمان تو را از جان خود فریب ندهد.)

حضرت علی (ع) با این جملات مردم را موعظه می‎کنند تا فریب دنیا را نخورند.

ناوبری کتاب