آیت‌الله منتظری

"خطبه 132 - قسمت اول"

و من خطبة له علیه السلام:

"نحمده علی ما أخذ و أعطی، و علی ما أبلی و ابتلی؛ الباطن لکل خفیة ، و الحاضر لکل سریرة ، العالم بما تکن الصدور و ما تخون العیون. و نشهد أن لا اله غیره، و أن محمدا(ص) نجیبه و بعیثه، شهادة یوافق فیها السر الاعلا ن و القلب اللسان."

منها:

"فانه والله الجد لا اللعب والحق لا الکذب، و ما هو الا الموت، قد أسمع داعیه، و أعجل حادیه. فلا یغرنک سواد الناس من نفسک ، و قد رأیت من کان قبلک ممن جمع المال، و حذر الاقلا ل، و أمن العواقب طول أمل و استبعاد أجل، کیف نزل به الموت، فازعجه عن وطنه، و أخذه من مامنه، محمولا علی أعواد المنایا، یتعاطی به الرجال الرجال، حملا علی المناکب و امساکا بالا نامل."

این خطبه درباره پند و اندرز به مردم و زهد در دنیا می‎باشد، که با حمد خداوند آغاز می‎شود.

چگونگی فاعلیت خداوند

"نحمده علی ما أخذ و أعطی"

( خدا را ستایش می‎کنیم بر آنچه گرفت و بخشید.)