"خطبه 109 - قسمت پنجم"
"أماد السماء و فطرها، و أرج الارض و أرجفها، و قلع جبالها و نسفها، و دک بعضها بعضا من هیبة جلالته و مخوف سطوته؛ و أخرج من فیها، فجددهم علی [ بعد] أخلاقهم، و جمعهم بعد تفرقهم. ثم میزهم لما یرید من مسألتهم عن خفایا الاعمال و خبایا الافعال؛ و جعلهم فریقین: أنعم علی هؤلاء، وانتقم من هؤلاء؛ فأما أهل طاعته [ الطاعة ] فأثابهم بجواره، و خلدهم فی داره، حیث لا یظعن النزال، [ و لا تتغیر بهم ] و لا یتغیر لهم الحال، و لا تنوبهم الافزاع، و لا تنالهم الاسقام، و لا تعرض لهم الاخطار، و لا تشخصهم الاسفار."
در بخشی از این خطبه که در درس گذشته آن را خواندیم و توضیح دادیم حضرت علی (ع) حالات انسان را در وقت احتضار و سکرات مرگ مجسم فرموده و ویژگی های آن را تشریح کردند؛ سپس به پیامدهای مرگ رسیدند. در ادامه توضیح دادند که انسان پس از مرگ در عالم برزخ باقی میماند تا هنگامی که دستور خداوند برسد و آنچه را که خداوند اراده کرده است بیاید، که منظور از آن برپا شدن قیامت و زنده شدن دوباره مردگان است.
دگرگونی نظام طبیعت، نشانه فرا رسیدن قیامت
"أماد السماء و فطرها، و أرج الارض و أرجفها"
( [ در آن هنگام ] آسمان را به حرکت درآورده و آن را میشکافد، و زمین را لرزانده و متزلزل میگرداند.)
.jpg)
