صفحه ۹۷

"خطبه 109 - قسمت پنجم"

"أماد السماء و فطرها، و أرج الارض و أرجفها، و قلع جبالها و نسفها، و دک بعضها بعضا من هیبة جلالته و مخوف سطوته؛ و أخرج من فیها، فجددهم علی [ بعد] أخلاقهم، و جمعهم بعد تفرقهم. ثم میزهم لما یرید من مسألتهم عن خفایا الاعمال و خبایا الافعال؛ و جعلهم فریقین: أنعم علی هؤلاء، وانتقم من هؤلاء؛ فأما أهل طاعته [ الطاعة ] فأثابهم بجواره، و خلدهم فی داره، حیث لا یظعن النزال، [ و لا تتغیر بهم ] و لا یتغیر لهم الحال، و لا تنوبهم الافزاع، و لا تنالهم الاسقام، و لا تعرض لهم الاخطار، و لا تشخصهم الاسفار."

در بخشی از این خطبه که در درس گذشته آن را خواندیم و توضیح دادیم حضرت علی (ع) حالات انسان را در وقت احتضار و سکرات مرگ مجسم فرموده و ویژگی های آن را تشریح کردند؛ سپس به پیامدهای مرگ رسیدند. در ادامه توضیح دادند که انسان پس از مرگ در عالم برزخ باقی می‎ماند تا هنگامی که دستور خداوند برسد و آنچه را که خداوند اراده کرده است بیاید، که منظور از آن برپا شدن قیامت و زنده شدن دوباره مردگان است.

دگرگونی نظام طبیعت، نشانه فرا رسیدن قیامت

"أماد السماء و فطرها، و أرج الارض و أرجفها"

( [ در آن هنگام ] آسمان را به حرکت درآورده و آن را می‎شکافد، و زمین را لرزانده و متزلزل می‎گرداند.)

ناوبری کتاب