آیت‌الله منتظری

کنید. و ما این دو نفر را انتخاب کردیم و از آنها پیمان گرفتیم که بر اساس قرآن حکم کنند و از قرآن تجاوز ننمایند، ولی آنها از قرآن تجاوز کرده و از حق منحرف شدند و به تحیر و سرگردانی دچار گشتند.

حضرت در اینجا به طور مفصل بیان نفرموده که می‎خواست به جای ابوموسی چه کسی را انتخاب کند، ولی همان طور که می‎دانید حضرت می‎خواستند مالک اشتر یا حداقل ابن عباس را برای این کار مهم برگزینند اما خوارج اصرار کردند که ابوموسی باشد. زیرا به نظر آنها ابوموسی سابقه دار و از صحابه پیغمبر و مقدس و در ضمن بیطرف بود و در جنگ صفین شرکت نداشت.

نکته دیگر این که حضرت می‎فرمایند: این دو نفر (ابوموسی و عمروعاص) از قرآن تجاوز کردند، برای این است که قرآن هرگز اجازه نمی دهد که کسی معاویه فاسق و فاجر را انتخاب کند و علی (ع) را کنار بگذارد. قرآن کریم درباره افرادی که قابلیت هدایتگری و پیروی دارند می‎فرماید: (أفمن یهدی الی الحق أحق أن یتبع أمن لا یهدی الا أن یهدی فما لکم کیف تحکمون ) برای تفصیل بیشتر رجوع کنید به: دراسات فی ولایة الفقیه، ج 1، ص 563 تا 566؛ مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج 2، ص 358 تا 361. "آیا کسی که به راه حق هدایت می‎کند سزاوارتر است که پیروی شود یا کسی که راه نمی یابد مگر آن که هدایت شود، پس شما را چه شده است، چگونه حکم می‎کنید؟"

"و ترکا الحق و هما یبصرانه، و کان الجور هواهما فمضیا علیه"

( و حق را در حالی که هر دو آن را می‎دیدند رها کردند، و ستم خواهش نفسانی آن دو بود پس آن را انجام دادند.)

در بعضی از نسخه ها "فمضینا علیه" آمده که غلط است.

|ابوموسی و عمروعاص هر دو می‎دانستند که علی (ع) نسبت به معاویه افضل است،