آیت‌الله منتظری

"و لا ختلتکم عن أمرکم، و لا لبسته علیکم"

( و نه شما را از کارتان فریفتم، و نه آن را بر شما مشتبه ساختم.)

"امر" معمولا در کلمات ائمه (ع) به حکومت و فرمانروایی و امور مهم اجتماعی گفته می‎شده است.

بنابراین حضرت می‎فرماید: هنگامی که من حکمیت را پذیرفتم شما را از حکومت حق یا راه راست فریب ندادم و شما را به اشتباه نینداختم که به تحیر و سرگردانی دچار سازم. این خود شما بودید که حکمیت را خواستید و به من هم تحمیل کردید.

تخلف حکمین از حکم قرآن

"انما اجتمع رای ملئکم علی اختیار رجلین أخذنا علیهما أن لا یتعدیا القرآن، فتاها عنه"

( جز این نیست که گرد هم آمد رأی بزرگان شما بر انتخاب دو مردی که بر آن دو پیمان گرفتیم که از قرآن تجاوز نکنند؛ اما آن دو از آن سرگشته شدند.)

"ملا" به معنای پر کردن است و به همین لحاظ به جمعیت زیاد و نیز به اعیان و اشراف چشم پر کن هم "ملا" گفته می‎شود. "تاه" نیز از ماده "تیه" است که به معنای سرگردانی و بیابان می‎آید؛ البته به لحاظ این که بیابان مرکز سرگردانی و تحیر است به آن "تیه" گفته می‎شود.

حضرت در ادامه فرمایش خود که فرمودند: من گناه بزرگی انجام نداده ام که حکمیت را پذیرفتم، به یک معنا گناه را به گردن خوارج انداخته و می‎فرماید: این رأی همگانی شما بود که مرا وادار به پذیرفتن حکمیت کردید و گفتید که دو نفر را انتخاب