"و در کنز العمال از قول سلیم بن قیس عامری آمده است: عبدالله بن کواء از حضرت علی (ع) درباره سنت و بدعت و جماعت و تفرقه سؤال کرد."
عبدالله بن کواء از سران خوارج و مخالف جدی امیرالمؤمنین (ع) بود، و حتی در نماز علیه آن حضرت شعار داد. البته قبل از جنگ نهروان در سخنانی که حضرت با او و عده ای از یارانش داشت، متنبه شد و از خوارج جدا گشت و به حضرت پیوست. در هر صورت یک روز - که شاید همین اواخری باشد که به طرف حق بازگشته بود - از حضرت این سؤال را پرسید.
"فقال: یابن الکواء، حفظت المسألة فافهم الجواب: السنة و الله سنة محمد(ص)، و البدعة ما فارقها، و الجماعة و الله مجامعة أهل الحق و ان قلوا، و الفرقة مجامعة أهل الباطل و ان کثروا."بحارالانوار، ج 2، ص 266، باب 32 (باب البدعة والسنة)، حدیث 22؛ به نقل از معانی الاخبار، ص 154، حدیث 2.
"پس حضرت در پاسخ او فرمود: سؤال خوبی داری پس جواب آن را بشنو و بفهم. سنت به خدا سوگند همان سنت پیغمبر است، و بدعت آن است که از آن سنت جدا شود و مخالف آن باشد، و جماعت به خدا سوگند همان اتحاد و اجتماع اهل حق است گرچه اندک باشند، و مقصود از تفرقه و جدایی اجتماع اهل باطل است گرچه زیاد باشند."
اخبار دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که ما آن را نیاوردیم و به همین ها اکتفا کردیم.
آیا اکثریت ملاک حق و باطل است ؟
در همان کتاب ولایت فقیه نوشته ایم که اگر قرار است کثرت جمعیت ملاک حق باشد، باید قیام امام حسین (ع) علیه یزید را محکوم کنیم. برای این که اکثریت طرفدار
.jpg)
