چه بسا که بعدا هم توبه میکنند، بنابراین نباید آنان را از جامعه طرد کرد و یا منزوی ساخت. به عنوان مثال در زمان رژیم گذشته کسانی بودند که در شرایطی خاص و در یک جایی به شاه یک خیرمقدمی گفته بودند و حالا هم پشیمان هستند و چه بسا که این خیرمقدم آنها نیز در آن شرایط خاص اجباری بوده و چاره ای نداشته اند، با این همه پس از گذشت سالها هنوز او را رها نمی کنند و تا آخر عمر او را از دانشگاه و کار و از همه چیز محروم مینمایند. یا مثلا دانشجویی جوان بوده و در جایی یک گناه یا اشتباهی انجام داده و با این که احیانا توبه کرده است او را از بسیاری کارها محروم میکنند. در صورتی که این محروم کردنها کار غلطی است. پیامبراکرم (ص) عملا این گونه افراد را از جرگه مسلمانان خارج نمی ساخت و گناه شخص را گرچه موجب حد هم میشده است حد آن را جاری میفرموده ولی آن را موجب سقوط حقوق شهروندی و حقوق اسلامی او نمی دانست. عبارت خطبه را تا اینجا خواندیم:
خوارج، بدترین مردم
"ثم أنتم شرار الناس و من رمی به الشیطان مرامیه و ضرب به تیهه"
( پس شما بدترین مردم و کسی هستید که شیطان او را به پرتگاههای خود پرت کرده و به سرگردانی خود سیر داده است.)
"مرامی" جمع "مرمی" به معنای محل رمی یا محل پرت کردن است. "ضرب" گاهی در معنای سیر و حرکت دادن استعمال میشود و در اینجا به همین معناست. "تیه" هم به معنای تحیر و سرگردانی است، و به بیابان نیز که "تیه" گفته میشود برای این است که بیابان باعث تحیر و سرگردانی میشود.
معلوم میشود حضرت از دست خوارج و بعضی از اصحاب خود به شدت ناراحت است، به همین لحاظ میفرماید: شما بدترین مردمید، و از جمله کسانی