آیت‌الله منتظری

"خطبه 127 - قسمت دوم"

"ثم أنتم شرار الناس و من رمی به الشیطان مرامیه و ضرب به تیهه. و سیهلک فی صنفان: محب مفرط یذهب به الحب الی غیر الحق، و مبغض مفرط یذهب به البغض الی غیر الحق؛ و خیر الناس فی حالا النمط الاوسط، فالزموه؛ والزموا السواد الاعظم، فان ید الله علی الجماعة . و ایاکم والفرقة ، فان الشاذ من الناس للشیطان، کما أن الشاذ من الغنم للذئب. ألا من دعا الی هذا الشعار فاقتلوه و لو کان تحت عمامتی هذه."

دستاویز خوارج بر رفتار خود و پاسخ آن

در آغاز این خطبه خواندیم که حضرت به خوارج اعتراض می‎کنند که شما اگر مرا کافر می‎دانید به چه دلیل دیگر مسلمانان طرفدار من را کافر می‎شمارید؟! خوارج شمشیرهای خود را به دست گرفته بودند و نه تنها علی (ع) را به عنوان این که حکمیت را پذیرفته است کافر می‎شمردند و می‎گفتند چون خلاف شرع بینی انجام داده است کافر می‎باشد، بلکه طرفداران علی (ع) و طرفداران حکومت آن حضرت را نیز کافر به شمار می‎آوردند. البته برای این نسبت ناروا و اتهام سنگین دلایلی نیز برای خود داشتند که ابن أبی الحدید بعضی از آن دلایل را نقل کرده است. از جمله می‎نویسد: خوارج به آیاتی از قرآن کریم تمسک می‎کردند و نتیجه می‎گرفتند که هر کس یکی از احکام دین را ترک کند و به آن عمل ننماید کافر است.شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 8، ص 114 تا 118.