صفحه ۶۰۲

و قدرت را از دست بدهد سراغ دیگران می‎روند و بدگویی او را نموده و ملامتش می‎کنند. بنابراین انسان باید پول را در راه خدا بدهد تا حداقل خداوند از دست او راضی باشد.

نگاهی به خطبه 142

این خطبه تمام شد ولی همان طور که عرض کردیم در فروع کافی و تحف العقول و جاهای دیگر در ادامه این بخش از نهج البلاغه عبارتهای دیگری را آورده اند که مرحوم سید رضی آنها را در خطبه 142 نهج البلاغه آورده است. به منظور تکمیل بحث، آن مطالب را از روی همان خطبه می‎خوانیم:

"و لیس لواضع المعروف فی غیر حقه، و عند غیر أهله، من الحظ فیما أتی الا محمدة اللئام"

"معروف" به طور کلی به معنای کار پسندیده ای است که به خوبی شناخته شده است، ولی به صدقه و امثال آن نیز معروف گفته اند.

حضرت می‎فرماید: منفعتی و سودی نیست برای کسی که کار پسندیده و یا صدقه و امثال آن را در غیر جای خود قرار دهد و یا این که به غیر اهل آن بپردازد در آنچه پرداخته و یا انجام داده است، مگر ستایش افراد پست و فرومایه. برای این که افراد باشخصیت می‎دانند که چنین شخصی بی عدالتی می‎کند و پولهای خود را بجا مصرف نمی نماید بنابراین او را ستایش نمی کنند، ولی افراد بی شخصیت و فرومایه از او تعریف و تمجید می‎کنند.

"و ثناء الاشرار، و مقالة الجهال مادام منعما علیهم"

و افراد بد و شرور این چنین شخصی را تعریف و ستایش می‎کنند؛ و افراد نادان تا هنگامی که به ایشان پول می‎دهد و انعام می‎نماید درباره او سخن می‎گویند که:

ناوبری کتاب