آیت‌الله منتظری

آقا، گرچه من به ظاهر پیش علمای دیگر هستم ولی دلم پیش شماست؛ خودم به ظاهر جای دیگر هستم ولی دلم شما را می‎خواهد. آن مرحوم هم به شوخی به او فرمودند: آیا می‎شود جای این دو تا را عوض کنید؟

حضرت علی (ع) می‎فرماید: هیچ فردی مال خود را در غیر حق آن و نزد غیر اهل آن قرار نداد مگر این که خداوند او را از شکر و سپاسگزاری آنان محروم می‎کند. حتی گاهی ممکن است به جای شکر و سپاسگزاری توهینی هم به او بکنند. زیرا هنگامی که دیگران پول بیشتری بدهند دیگر کسی شکر او را نمی کند. "و کان لغیره ودهم": و دوستی آنها برای دیگران است. برخی آدمها پول را از کسی می‎گیرند ولی دیگری را دوست دارند.

"فان زلت به النعل یوما فاحتاج الی معونتهم فشر خدین و ألا م خلیل"

( پس اگر روزی کفش او لغزید و به کمک آنان نیازمند گردید پس بدترین دوست و پست ترین رفیق هستند.)

"خدین" از ماده "خدن" به معنای دوست است. جمع آن "أخدان" دوبار در قرآن آمده است: (و لا متخذی أخدان ) سوره مائده (5)، آیه 5.، (و لا متخذات أخدان ) سوره نساء (4)، آیه 25. یعنی: و در پنهانی دوست نگیرند چه مرد چه زن. "خلیل" هم به معنای دوست ویژه و مخصوص می‎باشد که با دوستدار خود آمیخته است.

تعبیر "زلت به النعل" کنایه از زمین خوردن است. یعنی اگر اوضاع برگردد و این شخصی که به دیگران پول می‎داد تا تملق او را بگویند محتاج و نیازمند همان افرادی شود که پول می‎گرفتند، پس آنان بدترین دوست برای او خواهند شد و همچنین ملامت کننده ترین دوست می‎باشند. به این معنا که مردم او را ملامت می‎کنند. دوستانی که برای پول اطراف انسان گرد می‎آیند، وقتی اوضاع برمی گردد و انسان پول