صفحه ۶۰

می‎فرماید: و هر آینه می‎شناختند که آنان آن طور که شایسته عبادت تو می‎باشد تو را عبادت نکرده اند، و آن گونه که سزاوار و شایسته اطاعت تو می‎باشد تو را اطاعت نکرده اند.

خلاصه مخلوقات و معلولات نمی توانند به ذات خداوند و صفات کمالی او که عین ذات اوست احاطه پیدا کنند؛ اگرچه فرشتگان مقرب الهی باشند. پیامبراکرم (ص) و دیگر پیامبران و ائمه اطهار(ع) نیز که مقامشان از ملائکه بالاتر و برتر است بر ذات خداوند احاطه ندارند. برای این که معلول نمی تواند احاطه نسبت به علت خود داشته باشد. البته هر موجودی که دریافت بیشتری از وجود و کمالات وجودی از سوی خداوند داشته باشد خوف و خضوع و خشوعش در پیشگاه او بیشتر می‎باشد و خود و اعمال خود را کوچک و ناچیز به حساب می‎آورد.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

ناوبری کتاب