مورد وثوق میباشد. "نجاء" نیز مصدر همان "نجوا" و به معنای یواش صحبت کردن و از باب مفاعله است.
خلاصه حضرت میفرماید: شما هنگام ندا و فرا خواندنتان با صدای بلند، آزادمردان صادقی نمی باشید؛ و هنگامی هم که با هم در مجلس خصوصی و رازگونه مینشینیم و مشورت میکنیم برادران مورد اعتماد نمی باشید؛ زیرا کسی که ناخالصی داشته باشد خیانت میکند و راز را برملا میسازد.
"خطبه 126 - قسمت اول"
و من کلام له علیه السلام لما عوتب علی التسویة فی العطأ و تصییره الناس اسوة فی العطأ من غیر تفضیل أولی السابقات و الشرف:
"أتامرونی أن أطلب النصر بالجور فیمن ولیت علیه ؟ و الله لا أطور به ما سمر سمیر، و ما أم نجم فی السماء نجما. و لو کان المال لی لسویت بینهم، فکیف و انما المال مال الله !
ألا و ان اعطأ المال فی غیر حقه تبذیر و اسراف، و هو یرفع صاحبه فی الدنیا، و یضعه فی الاخرة ، و یکرمه فی الناس، و یهینه عند الله."
مدارک خطبه
این خطبه در منابع مختلفی ذکر شده است، از جمله در کتابهای کافی کافی، ج 4، ص 31، کتاب الزکاة، باب 26، حدیث 3. و تحف العقول تحف العقول، ص 185. و الغارات الغارات، ج 1، ص 75. با اختلافاتی آمده است. البته در کتاب کافی مفصل این